نشان دادن خورشید با فانوس!
امروزه فارغ‌التحصیلان این مرکز علمیِ ماندگار، در گستره‌ای از میهن اسلامی تا فراسوی مرزها، علاوه بر ایفای نقش استادی، در زمرۀ نُسّاک، زُهّاد و مبلّغان اثرگذار جای دارند.
به گزارش روابط عمومی دانشگاه؛ دکتر غلامحسین جهان تیغ عضو هیئت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب در یادداشتی با عنوان «نشان دادن خورشید با فانوس!» آورده است:
۱. در گذشته‌های نه‌چندان دور، شهرهای نمونه‌ای را می‌توان سراغ گرفت که جامعۀ کثرت‌گرا با غنای فرهنگی چندگانه، دانشگاه‌های پویا، هنرهای شکوفا و… در آنها جریان داشت. در کانون این اندیشه، دانشوران و نویسندگان جای می‌گیرند که قدرت و نفوذشان بر پایۀ دانش و توانایی برقراری ارتباط استوار است؛ گنجینه‌ای که به‌زعم پیر بوردیو در «سرمایۀ فرهنگی» آنان نهفته است.
۲. همزمان با طلوع فجر انقلاب اسلامی ایران که تقریب اندیشه‌های متفکران مسلمان از برجسته‌ترین شاخصه‌های آن بود، دانشگاه ادیان و مذاهب با درک فرصت بی‌بدیل تاریخی، نه‌تنها با تأسیس «دفتر تقریب مذاهب» و رشتۀ دانشگاهی هم‌نام گام برداشت، بلکه فراتر از آن، به شناسایی و معرفی ادیان الهی و حتی غیرالهی همت گماشت تا افق آشنایی با اندیشه‌های بشری گسترش یابد. امروزه فارغ‌التحصیلان این مرکز علمیِ ماندگار، در گستره‌ای از میهن اسلامی تا فراسوی مرزها، علاوه بر ایفای نقش استادی، در زمرۀ نُسّاک، زُهّاد و مبلّغان اثرگذار جای دارند.
۳. آنچه اینجانب از شیوۀ تقریب مذاهب در این دانشگاه دریافتم، همسو با پروژه و کوشش‌های علمی و عملی هانس کونگ است که می‌گوید: «صلح میان ملت‌ها بدون صلح میان ادیان ممکن نیست،صلح میان ادیان بدون گفت‌وگوی میان آنها محقق نمی‌شود،گفت‌وگو میان ادیان بدون معیارهای اخلاق جهانی ناممکن است و بقای کرۀ خاکی ما بدون اخلاق جهانی شدنی نیست.»
۴. تعلیم و تربیت برای اشاعۀ علوم نوین و پاسخگویی به شبهات، جز در پرتو اندیشه‌های مترقی و والای شخصیت‌هایی نظیر «حضرت حجت‌الاسلام والمسلمین سید ابوالحسن نواب» میسّر نمی‌‌گردد. دغدغه‌های انسان‌دوستانه و همت بلند ایشان، گواه ژرف‌نگری و عشق سوزانش به بشریت است. ستودن وی، حکایتِ نشان دادن خورشید با فانوس است! در منطقه‌ای که اینجانب مأموریت دارم (جنوب شرق کشور)، نام و شخصیت ایشان فراتر از حوزۀ دانشگاه ادیان و مذاهب می‌درخشد؛ تا بدانجا که این نهاد علمی را با او می‌شناسند.
