به گزارش روابط عمومی دانشگاه، به همت پژوهشگاه دانشگاه ادیان و مذاهب ششمین کرسی نظریهپردازی، نقد و مناظره با موضوع بررسی تاریخی مناسبات امامیه با غیر امامیه در ری (از قرن چهارم تا نیمه قرن هفتم) و ارائه دکتر محمد زرقانی (عضو هیئت علمی دانشکده تاریخ، دانشگاه ادیان و مذاهب) برگزار شد.
دکتر محمد زرقانی با بیان اینکه امامیه(شیعیان إثنی عشري) ري در مقطع زمانی قرن چهارم تا نیمه قرن هفتم با فراهم سازي زمینه، ارتباط و ایجاد مناسبات متعدد(تعاملی، تقابلی و رواداري) توانست روابط همگرایانه و واگرایانه متناسبی با پیروان ادیان و فرق اسلامی برقرار نماید؛ گفت: حاصل و نتیجه این گونه روابط علاوه بر اینکه موجب حفظ، تثبیت، رشد، باروري و ترویج اندیشههاي شیعی گردید، به اندازه سهم خویش زمینههاي رشد و شکوفایی علمی، فرهنگی و سیاسی اسلام که در قالب رنسانس اسلامی در این مقطع به وقوع پیوست را فراهم کرد.
عضو هیئت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب ادامه داد: البته ایجاد مناسبات و برقراري روابط امامیه ري با دیگران در این مقطع، متاثر و معطوف به بسترهاي اعتقادي، فرهنگی و شرایط اجتماعی ـ سیاسی حاکم بوده است. از این رو، در این پژوهش، اجمالاً ضمن اشاره به موقعیت و شرایط جغرافیایی، تاریخی و سیاسی ري، به مباحثی همانند مبانی و بسترهايهاي دینی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی مناسبات در مقطع یاد شده پرداخته و بحث را در گونه شناسی و انواع مناسبات تعاملی، رواداري و تقابلی امامیه با غیر امامیه درحوزههاي مختلف سیاسی، اجتماعی و فرهنگی، اعتقادي پیگیري خواهیم کرد.
در پایان دکتر محمد زرقانی افزود: برای شناسایی فرصت و آسیبهاي موجود در مسیر مناسبات، راهکارهایی جهت رفع این موانع و ارتقاء مناسبات به منظورتوسعه و ترویج مبانی و معارف اسلامی بویژه آموزههاي امامیه در سایه تقریب و حفظ وحدت و یکپارچگی بین مسلمین ارائه شده است. در ادامه با بررسی، تحلیل و آسیب شناسی انواع مناسبات امامیه، به امتیازات، نقاط قوت و احیاناً نقاط ضعف و کاستیهایی که امامیه در برقراري روابط و ایجاد مناسبات با دیگران داشتهاند، اشاره خواهیم نمود.